Έμαθα να διεκδικώ ό,τι πιστεύω χωρίς το ρήμα «ανήκω»
Γιώργος Παπαστεφάνου : “Όσο ήμουνα παιδί, κυκλοφορούσαν στο σπίτι δυο εφημερίδες. Μια το πρωί, άλλη το απόγευμα. «Γιατί παίρνουμε δυο εφημερίδες, αφού οι ειδήσεις είναι ίδιες» ρωτούσα τον πατέρα μου. «Μα δεν είναι ίδιες» μου απαντούσε. «Η κάθε εφημερίδα τις παρουσιάζει όπως εκείνη θέλει και εσύ θα πρέπει να μάθεις να διαβάζεις πίσω απ’τις γραμμές». Κάποια στιγμή μου κάνανε το χατήρι να παίρνουμε και τρίτη εφημερίδα για να παρακολουθώ τα Καλλιστεία που τότε ξεκινούσαν, καθώς και τη θεατρική σελίδα του Αχιλλέα Μαμάκη. Με τον γιο ενός απ’ τους εκδότες αυτής της τελευταίας ήμουν συμμαθητής στο Βαρβάκειο. Κι όταν είδα μια μέρα την εφημερίδα τους να αλλάζει τοποθέτηση τον ρώτησα γιατί.
«Δεν μας δώσανε ατέλεια χάρτου και τους τιμωρούμε» μου απάντησε. Να λοιπόν ένα ακόμα μάθημα. Και ύστερα, στα 18 μου άρχισα να δουλεύω και στην ΕΡΤ, ΕΙΡ ακόμα τότε και έμαθα πια απ’ έξω κι ανακατωτά πώς λειτουργεί το σύστημα. Δεν ξύπνησα λοιπόν τώρα ξαφνικά. Είναι πολλά τα χρόνια, 40, 50, 60, 65 που ξέρω τι μου γίνεται. Γι’ αυτό και από πολύ νωρίς δεν φόρεσα ταμπέλες. Έμαθα να διεκδικώ ό,τι πιστεύω χωρίς το ρήμα «ανήκω». Όμως και πάλι ο λόγος στον Ποιητή.”
«Στρατιώτης ποιητής», ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη (συλλογή “Τα φάσματα ή η χαρά στον άλλο δρόμο”, 1958)
Μελοποιημένο από τον Γιάννη Σπανό στην «Τρίτη Ανθολογία» (1975)
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης
